Tarcza 3.0 coraz bliżej wejścia w życie – uwagi BCC

W ustawie nadal nie uwzględniono oczywistych problemów, z jakimi borykają się przedsiębiorcy na kanwie stosowania art. 15g  ustawy z 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw. BCC, w dalszym ciągu, proponuje wprowadzenie wskazanych niżej przepisów do projektowanej regulacji:

Proponujemy dostosowanie procedury przewidzianej w art. 15g ustawy do zatrudnienia pracowników tymczasowych. Art. 15g Tarczy Antykryzysowej przewiduje, że przedsiębiorca, u którego wystąpił spadek obrotów gospodarczych w następstwie wystąpienia COVID-19 może zwrócić się z wnioskiem o przyznanie świadczeń na rzecz ochrony miejsc pracy, o wypłatę ze środków Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych świadczeń na dofinansowanie wynagrodzenia pracowników objętych przestojem ekonomicznym albo obniżonym wymiarem czasu pracy, w następstwie wystąpienia COVID-19, na zasadach określonych w tym przepisie. Jednocześnie, ustanowiono w nim przesłanki otrzymania dofinansowania, w tym w szczególności poziom obniżenia obrotu oraz tryb zawarcia właściwego porozumienia ze stroną społeczną lub przedstawicielami pracowników.

Omawiany przepis nie jest jednak dostoswany do specyficznych usług jakimi jest praca tymczasowa cechująca się trójstronnym stosunkiem prawnym. Agencja pracy jest wykonawcą postanowień i decyzji leżących w domenie pracodawcy użytkownika, który końcowo również ponosi koszt wynagrodzenia pracownika tymczasowego [w tym powinien ponosić koszt wynagrodzenia przestojowego]. To nie po stronie agencji pracy leży określenie wymiaru czasu pracy oraz wynagrodzenia za wykonywanie pracy przez pracownika tymczasowego. Pracownik tymczasowy podporządkowany jest regulacjom dotyczącym czasu pracy oraz wynagrodzenia, jakie obowiązują u pracodawcy użytkownika, a nie w zatrudniającej go agencji pracy.

Zdaniem BCC, w przypadku, gdy dojdzie do sytuacji, w której pracodawca użytkownik zawrze porozumienie w trybie art. 15g Tarczy Antykryzysowej, powinno ono obejmować również pracowników tymczasowych wykonujących u niego pracę, a agencja pracy powinna być jedynie wykonawcą takiego porozumienia.

BCC stanowczo domaga się przywrócenia zapisu umożlwiającego ustalenie pracodawcy samodzielnie warunków i trybu wykonywania pracy w okresie przestoju ekonomicznego lub obniżonego wymiaru czasu pracy, jeżeli nie zostaną one ustalone w tym terminie, z powodu nie dojścia do porozumienia ze stroną społeczną. Niezrozumiałe jest dlaczego proponowana regulacja została usunięta z projektu Tarczy Antykryzysowej. Obecnie wielu pracodawców znajduje się w sytuacji, w której – pomimo złej sytuacji finansowej – z uwagi na brak zgody pracowników, nie może wprowadzić obniżonego wymiaru czasu pracy czy przestoju na zasadach wynikających z art. 15g.

Oczekujemy również możliwości przedłużenia dofinansowania na kolejne 3 miesiące na uzasadniony wniosek przedsiębiorcy. Powszechnie wiadomo już, że kryzys w gospodarce trwać będzie nie przez okres 3 miesięcy, ale przynajmniej do końca 2020 roku. Należy wiec stworzyć dla części przedsiębiorców możliwość  dłuższego korzystania ze wsparcia przewidzianego w ustawie.

Proponujemy także, aby z mocą wsteczną zastosować przepisy art. 46 pkt. 11) projektu dot. wprowadzenia art. 15z⁵ ust. 1 i 2  z uwagi na to, że wielu przedsiębiorców już uprzednio zmieniło warunki pracy cudzoziemców. W związku z tym należy wskazać, że wchodzą one w życie z 31 marca 2020 r.

BCC proponuje zmianę w art. 10 projektu, aby umożliwić zaopatrzenie szczególnego rodzaju przedsiębiorców w niezbędne materiały w sytuacji krytycznej, gdy w żaden inny sposób nie byłoby możliwe bieżące utrzymanie produkcji niezbędnej do zapewnienia bezpieczeństwa państwa oraz jego obywateli. Uzasadnieniem wprowadzenia poprawki jest fakt, iż przedsiębiorcy umieszczeni na liście przedsiębiorców o szczególnym znaczeniu gospodarczo-obronnym realizują na bieżąco zadania związane z przeciwdziałaniem Covid-19, w tym w szczególności w zakresie realizacji dostaw leków, wyrobów medycznych, środków biobójczych czy środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego. W przypadku wystąpienia niedoborów rynkowych na niezbędne produkty może dojść do sytuacji, że jedynym sposobem utrzymania kluczowej dla państwa produkcji mogą być dostawy odpowiedniego asortymentu z zasobów Agencji Rezerw Materiałowych.

Zdaniem BCC, na etapie stosowania przepisów procedowanej ustawy będą pojawiały się wątpliwości w bardzo wielu obszarach, w szczególności w obszarze kierunków inwestowania przez ARP  przyznanych jej ustawą środków finansowych [w niewielkim stopniu będą to z pewnością potrzebujące wsparcia przedsiębiorstwa prywatne]. Pomoc skierowana będzie przede wszystkim do przedsiębiorstw państwowych, które już przed pandemią miały kłopoty i nie powinno się ich „reanimować”. Problemy będą również dotyczyły rezygnacji z zamówień publicznych odnośnie rezerw strategicznych związanych z Covid-19 [wybieranymi podmiotami, które przechowywać będą te rezerwy okażą się zapewne głównie podmioty państwowe a nie prywatne].

Kontakt do ekspertki:

Joanna Torbé

ekspertka BCC ds. prawa pracy i ubezpieczeń społecznych

tel. 792 244 012

e-mail: joanna.torbe@bcc.org.pl

dr Grażyna Majcher-Magdziak

ekspertka BCC ds. przekształceń własnościowych

minister skarbu i prywatyzacji w Gospodarczym Gabinecie Cieni BCC

członek Rady Dialogu Społecznego

tel. 602 594 535

e-mail: grazyna.magdziak@bcc.org.pl

Przesłane przez:

Emil Muciński

rzecznik, Instytut Interwencji Gospodarczych BCC

Przesłano: 15.05.2020