Meldunek Głównego Inspektora Sanitarnego dot. sytuacji epidemiologicznej grypy za okres 21 – 27 stycznia 2019 r. – EUROPA za okres 23 – 31 stycznia 2019 r. – POLSKA

Zgodnie z informacją podaną w bieżącym Meldunku epidemiologicznym pn. Zachorowania i podejrzenia zachorowań na grypę w Polsce w ostatnim okresie sprawozdawczym tj. 23-31.01.2019 r. zarejestrowano w Polsce ogółem 227 951 zachorowań na grypę i zakażenia grypopodobne(1). Średnia dzienna zapadalność wynosiła 65,94 przypadków na 100 000 ludności, co stanowi 11,7 % wzrost w stosunku do poprzedzającego okresu sprawozdawczego (meldunek za okres 16-22.01.2019 r.). W analogicznym okresie zeszłego roku (23-31.01.2018 r.) zarejestrowano w Polsce 259 405 zachorowań na grypę i zakażenia grypopodobne. W przypadkach zachorowań, które były diagnozowane laboratoryjnie w okresie od dnia 03.09.2018 r. do dnia 27.01.2019 roku, w 34,8% badanych próbek potwierdzono obecność wirusa grypy(2). Próbki do badań laboratoryjnych w kierunku potwierdzenia zakażenia wirusami grypy pochodzą głównie od pacjentów, którzy są hospitalizowani z powodu ich stanu klinicznego lub współistniejącej choroby.

Wykres:  Zachorowania i podejrzenia zachorowań na grypę Źródło: Meldunki Epidemiologiczne – Zachorowania i podejrzenia zachorowań na grypę w Polsce, 2019 nr 1D(4)

W sezonie epidemicznym grypy w Polsce od 1 września 2018 r. do 31 stycznia 2019 r., zarejestrowano 8 zgonów osób, u których stwierdzono obecność wirusa grypy na podstawie badań wykonanych metodą RT-PCR.

Zgodnie z informacją dostępną na stronie European Centre for Disease Prevention and Control (ECDC) w większości krajów Unii Europejskiej/ Europejskiego Obszaru Gospodarczego zwiększa się aktywność wirusa grypy.

Od 21-27 stycznia 2019 r., w ramach nadzoru epidemiologicznego i wirusologicznego na grypą (Santiel), od pacjentów z objawami klinicznymi grypy pobrano 3704 próbek do badania. Wirusa grypy potwierdzono w 51,3% z nich, z czego wirus grypy typu A stanowił niemal 99%, w tym A( H1N1)pdm2009 – 58%, A(H3N2) – 42%. Wirus typu B stanowił tylko 1% zakażeń (linia Yamagata). Od początku trwania sezonu epidemicznego 2018/2019 zarejestrowano łącznie 3013 (57,1%) zachorowań wywołanych przez wirus A(H1N1)pdm2009 oraz 2261 (42,9%) wywołanych przez wirus A(H3N2). Zachorowania wywołane przez wirus grypy typu B stanowiły zaledwie 1,2%.

Poniższa mapa, pobrana ze strony ECDC, przedstawia aktywność wirusa grypy w Europie w okresie od 21-27 stycznia 2019 roku.

Z 45 krajów przekazujących dane epidemiologiczne do ECDC, w czwartym tygodniu 2019 roku (wg ECDC jest to 21.01-27.01.2019 r.): w 1 kraju odnotowano podstawową aktywność wirusa grypy (Kazachstan), w 22 krajach odnotowano niską aktywność wirusa grypy, w 16 odnotowano średnią aktywność wirusa grypy, zaś 6 krajów odnotowało wysoką aktywność wirusa (rejon południowy).

Ponadto, w 5 krajach odnotowano sporadyczne rozprzestrzenianie się wirusa grypy (Armenia, Litwa, Czarnogóra, Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej), w 5 krajach odnotowano ogniska epidemiczne grypy o zasięgu lokalnym (Azerbejdżan, Białoruś, Irlandia, Federacja Rosyjska, Uzbekistan), w 9 krajach odnotowano ogniska epidemiczne grypy o zasięgu regionalnym (obszary wschodnie, południowe i zachodnie Europy), 26 krajów odnotowało ogniska epidemiczne na całym terenie swojego kraju.

Poniższa mapa, pobrana ze strony ECDC, przedstawia geograficzne rozprzestrzenienie wirusa grypy w Europie w okresie od 21-27 stycznia 2019 roku.

W sezonie 2018/2019 zgodnie z zaleceniami opracowanymi w Europejskiej Agencji Leków na podstawie obserwacji WHO, w skład szczepionek przeciw grypie dostępnych w Europie wchodzą:
– trzy wirusy grypy:

• A/Michigan/45/2015 (H1N1)pdm09 – wirus podobny
• A/Singapore/INFIMH-16-0019/2016 (H3N2) – wirus podobny
• B/Colorado/06/2017 – wirus podobny (B/Victoria/2/87 lineage)1

lub

– cztery wirusy grypy:

• ww. i B/Phuket/3073/2013 – wirus podobny (B/Yamagata/16/88 lineage)

Szczepienia przeciw grypie są najskuteczniejszą i najtańszą strategią zapobiegania grypie.

W chwili obecnej, w Polsce sytuacja epidemiologiczna nie stwarza podstaw do prowadzenia zaostrzonego nadzoru epidemiologicznego grypy, ani do ogłoszenia specjalnego alertu przeciwepidemicznego.

(1) Jako podejrzenia zachorowań na grypę przyjmuje się wystąpienie u pacjenta jednego z dwóch zespołów objawów klinicznych: zachorowania grypopodobnego (ILI) lub ostrego zakażenia górnych dróg oddechowych (ARI) zgodnie z definicjami przypadku

(2) Procent potwierdzeń grypy wśród zachorowań grypopodobnych (ILI) i ostrych zakażeń górnych dróg oddechowych (ARI) na podstawie danych z tygodniowych raportów przesyłanych do Krajowego Ośrodka ds. Grypy NIZP-PZH przez WSSE, które otrzymały próbki do badań wirusologicznych od lekarzy pierwszego kontaktu, biorących udział w nadzorze nad grypą Sentinel.