Od lat 60. XX w. w polskim systemie prawnym funkcjonuje prawo użytkowania wieczystego. Ci, którzy z niego korzystają, nie mają swojego gruntu na własność – w związku z czym nie mogą np. samodzielnie scalać czy dzielić działek – i muszą płacić opłatę za użytkowanie wieczyste. Trzeba ją ponosić przez 99 (wyjątkowo 40) lat, bo na tyle ustanawia się użytkowanie wieczyste, a nie jest powiedziane, że po tym okresie dostanie się nieruchomość na własność. W dodatku jej właściciel, czyli Skarb Państwa, gmina, powiat lub województwo, może co trzy lata podnosić opłatę, jeśli przez ten czas wzrosła wartość gruntu. 1 stycznia 2019 r. nastąpi jednak ważna zmiana – użytkowanie wieczyste gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe zostanie zlikwidowane.