Na początku 1921 roku Adolf Szyszko-Bohusz – architekt i konserwator sztuki, zaniepokojony niskimi i nieregularnie otrzymywanymi dotacjami państwowymi na renowacje Zamku Królewskiego na Wawelu, postanowił odwołać się do serc Polaków z apelem o zbiórkę pieniędzy na sfinansowanie prac restauracyjnych. Każdy wpłacający kwotę odpowiadającą dziennemu kosztowi prac na Zamku otrzymywał potwierdzenie na ozdobnym blankiecie oraz uhonorowany miał być kamienną tabliczką zwaną „cegiełką wawelską”. Wśród darczyńców były osoby indywidualne, instytucje, szkoły, przedsiębiorstwa handlowe i przemysłowe oraz formacje wojskowe. Główny renowator Wawelu snuł plany wybudowania "cegiełkowego muru", by uwiecznić 6329 ofiarodawców. Jego plan został zrealizowany tylko częściowo, a obecnie w murze obronnym dochodzącym do Bramy Herbowej znajduje się 788 „cegiełek wawelskich”.