11.08.2019 15:27 | Źródło: Biuro Parlamentu Europejskiego w Polsce / europarl.europa.eu

Poznaj polskich posłów do Parlamentu Europejskiego

Na stronie internetowej Parlamentu Europejskiego można już znaleźć informacje o wszystkich posłach IX kadencji. Parlament Europejski składa się z 751 posłów, wybranych w 28 państwach członkowskich Unii Europejskiej. Od 1979 r. posłowie są wybierani w powszechnych wyborach bezpośrednich na okres 5 lat.

Polscy posłowie do Parlamentu Europejskiego IX kadencji (2019-2024)

O posłach

Parlament Europejski składa się z 751 posłów, wybranych w 28 Państwach Członkowskich Unii Europejskiej. Od 1979 r. posłowie są wybierani w powszechnych wyborach bezpośrednich na okres 5 lat.

Każdy kraj decyduje o formie przeprowadzanych wyborów, lecz musi zagwarantować równość płci i tajność głosowania. Wybory UE odbywają się zgodnie z zasadą reprezentacji proporcjonalnej. Wiek uprawniający do głosowania to 18 lat, z wyjątkiem Austrii, gdzie wynosi on 16 lat.

Mandaty są przydzielane na podstawie liczby ludności poszczególnych państw członkowskich. Nieco więcej niż jedną trzecią posłów do PE stanowią kobiety. Posłowie są podzieleni według poglądów politycznych, a nie przynależności państwowej.

Posłowie do PE podróżują służbowo między swoimi okręgami wyborczymi, Strasburgiem ― gdzie odbywa się 12 posiedzeń plenarnych w roku ― a Brukselą, gdzie uczestniczą w dodatkowych obradach plenarnych, a także w spotkaniach komisji parlamentarnych i grup politycznych.

Warunki pracy posłów określa Statut z 2009 r.

Kodeks postępowania posłów do Parlamentu Europejskiego

Kodeks postępowania wszedł w życie z dniem 1 stycznia 2012 r. Określa on zasady przewodnie pracy posłów; zgodnie z nimi posłowie działają wyłącznie w interesie publicznym oraz kierują się bezinteresownością, uczciwością, otwartością, starannością rzetelnością, odpowiedzialnością i poszanowaniem reputacji Parlamentu.

W kodeksie określone zostały przypadki, w jakich dochodzi do konfliktu interesów, sposoby, w jakie posłowie powinni takim sytuacjom zaradzać, a także przepisy dotyczące m.in. prezentów przyjmowanych przez posłów reprezentujących oficjalnie Parlament oraz działalności zawodowej byłych posłów.

Kodeks postępowania nakłada również na posłów obowiązek przedłożenia szczegółowego oświadczenia majątkowego. Posłowie są ponadto zobowiązani powiadamiać o swoim udziale w wydarzeniach organizowanych przez strony trzecie, w przypadku gdy osoby trzecie dokonują zwrotu kosztów podróży, zakwaterowania lub pobytu posłów lub bezpośrednio pokrywają takie koszty. Oświadczenia te odzwierciedlają wymogi kodeksu postępowania dotyczące wzmocnienia przepisów i norm w zakresie przejrzystości. Informacje podane przez posłów w złożonych przez nich oświadczeniach można znaleźć na ich oficjalnych stronach internetowych.

Połowie mają także obowiązek zgłaszania prezentów, które otrzymują, gdy oficjalnie reprezentują Parlament, na warunkach określonych w przepisach wykonawczych do kodeksu postępowania. Takie prezenty rejestruje się w rejestrze prezentów.

Na posła, który naruszył przepisy kodeksu postępowania, Przewodniczący może nałożyć sankcje. Sankcje podawane są do wiadomości przez Przewodniczącego na posiedzeniu plenarnym oraz publikowane na stronie internetowej Parlamentu, gdzie widnieją przez pozostały okres kadencji parlamentarnej.

Komitet doradczy ds. postępowania posłów

Komitet doradczy ds. postępowania posłów jest organem odpowiedzialnym za udzielanie posłom wskazówek dotyczących wykładni i stosowania przepisów kodeksu postępowania. Na wniosek Przewodniczącego komitet doradczy ocenia również domniemane przypadki naruszenia niniejszego kodeksu postępowania i doradza Przewodniczącemu w kwestii możliwych do podjęcia działań.

W skład komitetu doradczego wchodzi pięciu członków. Mianuje ich Przewodniczący po uwzględnieniu ich doświadczenia i równowagi politycznej między poszczególnymi grupami politycznymi w Parlamencie. Każdy z pięciu członków pełni przez okres sześciu miesięcy funkcję przewodniczącego, która ma charakter rotacyjny. Ponadto Przewodniczący mianuje członków rezerwowych – po jednym z każdej grupy politycznej niemającej przedstawiciela w komitecie doradczym.

Komitet doradczy publikuje sprawozdanie roczne z podjętych działań.

Wynagrodzenie i świadczenia emerytalne

Wynagrodzenie posłów do Parlamentu Europejskiego

Posłowie do Parlamentu Europejskiego otrzymują zasadniczo takie samo wynagrodzenie na podstawie jednolitego statutu, który wszedł w życie w lipcu 2009 r.

Zgodnie z jednolitym statutem miesięczne wynagrodzenie posła przed opodatkowaniem na dzień 1 lipca 2018 r. wynosi 8 757,70 euro. Wynagrodzenie jest wypłacane z budżetu Parlamentu i po potrąceniu unijnego podatku i składki ubezpieczeniowej wynosi 6 824,85 euro. Państwa członkowskie mogą również obłożyć to wynagrodzenie podatkami krajowymi. Wysokość wynagrodzenia zasadniczego posła ustalono na poziomie 38,5% wynagrodzenia zasadniczego sędziego Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości.

Istnieje kilka wyjątków: posłowie wykonujący mandat w Parlamencie do czasu wyborów w 2009 r. mogli zdecydować się na pozostanie w dotychczasowym systemie krajowym w zakresie wynagrodzenia, odprawy przejściowej i świadczeń emerytalnych.

Świadczenia emerytalne

Zgodnie ze statutem byli posłowie są uprawnieni do emerytury po ukończeniu 63. roku życia. Świadczenie emerytalne wynosi 3,5% wynagrodzenia za każdy pełny rok wykonywania mandatu, lecz w sumie nie więcej niż 70% uposażenia. Koszt tych świadczeń emerytalnych pokrywa budżet Unii Europejskiej.

Uzupełniający program emerytalny, który wprowadzono dla posłów w 1989 r., od lipca 2009 r. nie przyjmuje już nowych członków i jest stopniowo wygaszany.

Zwrot kosztów dla posłów do Parlamentu Europejskiego

Podobnie jak posłowie do parlamentów krajowych, posłowie do Parlamentu Europejskiego otrzymują zwrot szeregu kosztów, które ponoszą wykonując obowiązki poselskie.

Zwrot kosztów ogólnych

Zwrot ten ma na celu pokrycie kosztów poniesionych w państwie członkowskim, w którym poseł został wybrany, takich jak koszty prowadzenia biura poselskiego, rachunki telefoniczne i opłaty pocztowe oraz zakup, eksploatacja i konserwacja sprzętu komputerowego i telematycznego. Zwrot zostaje zmniejszony o połowę w przypadku posłów, którzy bez należytego usprawiedliwienia nie wezmą udziału w połowie posiedzeń plenarnych w ciągu jednego roku parlamentarnego (od września do sierpnia).

Wysokość tego zwrotu w 2019 r. wynosi 4 513 euro miesięcznie.

Koszty podróży

Większość posiedzeń Parlamentu Europejskiego, takich jak sesje plenarne, posiedzenia komisji lub posiedzenia grup politycznych, odbywa się w Brukseli i Strasburgu. Posłowie otrzymują zwrot rzeczywistych kosztów biletów na podróż do miejsca, w którym odbywają się te posiedzenia, po przedstawieniu dokumentów potwierdzających, maksymalnie do wysokości ceny biletu lotniczego klasy biznes „D” bądź równoważnej lub ceny biletu kolejowego pierwszej klasy, zaś w przypadku podróży samochodem otrzymują ryczałtową kwotę 0,53 EUR za 1 km (do najwyżej 1000 km); oprócz tego posłom przysługują stałe dodatki ryczałtowe obliczane na podstawie odległości i czasu trwania podróży w celu pokrycia innych kosztów związanych z podróżą (np. opłat za autostrady, kosztów nadbagażu lub rejestracji).

Inne koszty podróży

Posłowie często muszą podróżować poza państwa członkowskie, w których zostali wybrani, lub na ich terenie, w ramach swoich obowiązków, lecz w celach innych niż udział w oficjalnych spotkaniach (np. aby wziąć udział w konferencji czy złożyć wizytę roboczą).

W związku z tym w przypadku działalności poza państwem członkowskim, w którym danym poseł został wybrany, przysługuje zwrot kosztów podróży i zakwaterowania oraz zwrot wydatków powiązanych w wysokości maksymalnie 4 454 EUR rocznie. W przypadku działalności na terenie państwa członkowskiego, w którym dany poseł został wybrany, zwracane są tylko koszty transportu w kwocie rocznej określonej dla poszczególnych państw.

Dieta dzienna

Parlament wypłaca dietę ryczałtową w wysokości 320 EUR dziennie w celu pokrycia ogółu pozostałych kosztów ponoszonych przez posłów w okresach działalności parlamentarnej, pod warunkiem że potwierdzą oni swoją obecność, podpisując jedną z oficjalnych list obecności udostępnionych w tym celu.
Dietę zmniejsza się o połowę, jeżeli poseł nie weźmie udziału w ponad połowie głosowań imiennych w dniach głosowania na posiedzeniu plenarnym, nawet gdy jest obecny. W przypadku posiedzeń organizowanych poza Unią Europejską dieta wynosi 160 EUR (zawsze pod warunkiem podpisania listy obecności), przy czym koszty zakwaterowania zwracane są osobno.

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

z dnia 28 września 2005 r.

w sprawie przyjęcia statutu posła do Parlamentu Europejskiego

(2005/684/WE, Euratom)

https://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/HTML/?uri=CELEX:32005Q0684&from=PL

Przepisy dotyczące personelu

Posłowie do Parlamentu Europejskiego mogą sami dobierać sobie asystentów w granicach środków budżetowych określonych przez Parlament oraz na warunkach określonych w rozdziale 5 przepisów wykonawczych do statutu posła.

W 2019 r. maksymalna kwota miesięczna dostępna na ten cel wynosiła 24 943 EUR na posła. Kwoty tej nie przekazuje się posłom, ale wypłaca się ją w formie wynagrodzenia miesięcznego asystentom spełniającym warunki i posiadającym ważną umowę, a także organom pobierającym podatki od wynagrodzeń.

Posłowie mogą korzystać z usług kilku rodzajów asystentów.

Akredytowani asystenci parlamentarni zatrudnieni w Brukseli (Luksemburgu lub Strasburgu) podlegają bezpośrednio administracji Parlamentu. Posłowie mogą zatrudnić trzech akredytowanych asystentów parlamentarnych, a pod pewnymi warunkami – nawet czterech. Na zatrudnienie akredytowanych asystentów parlamentarnych rezerwuje się przynajmniej 25% środków na pokrycie kosztów pomocy parlamentarnej.

Asystenci krajowi pomagają posłom w państwie członkowskim, w którym posłowie zostali wybrani. Obsługą administracyjną umów z asystentami krajowymi zajmują się upoważnieni płatnicy posiadający odpowiednie uprawnienia, którzy gwarantują przestrzeganie przepisów dotyczących ubezpieczeń społecznych i opodatkowania. Asystenci krajowi zatrudniani są na podstawie umowy o pracę lub umowy o świadczenie usług.

Stażyści mogą odbywać staże na terenie Parlamentu albo w państwie członkowskim, w którym wybrany został dany poseł.

Ogólne koszty zatrudnienia asystentów krajowych i stażystów nie mogą przekraczać 75% środków na pomoc parlamentarną. Koszty wynikające ze świadczenia usług nie mogą zaś przekraczać 25% tych środków.

Dodatkowe informacje na temat wynagrodzeń można znaleźć tutaj.

Określono porównywalne pułapy dla osób prawnych świadczących usługi i dla upoważnionych płatników.

Kilku posłów może utworzyć grupę do celów zatrudnienia jednego lub kilku akredytowanych asystentów parlamentarnych lub asystentów pracujących w państwach członkowskich. Posłowie ci uzgadniają między sobą zasady podziału kosztów.

Posłowie nie mogą zatrudniać w charakterze asystentów członków swych rodzin. Asystenci posłów nie powinni angażować się w działalność zewnętrzną, która może prowadzić do powstania konfliktu interesów.

Nazwiska wszystkich asystentów lub nazwy osób prawnych są publikowane na stronie internetowej Parlamentu przez cały okres trwania ich umowy z wyjątkiem sytuacji, w której dany asystent uzyskał odstępstwo w tym względzie z odpowiednio uzasadnionych względów bezpieczeństwa.

https://www.europarl.europa.eu/meps/pl/search/advanced

https://www.europarl.europa.eu/meps/pl/directory

Parlament zaczyna nową kadencję z siedmioma grupami politycznymi

Rozkład miejsc w PE według grup politycznych. NI oznacza posłów niezrzeszonych, czyli nienależących do żadnej grupy politycznej.

Posłowie do PE utworzyli siedem grup politycznych przed pierwszym spotykaniem nowego Parlamentu 2 lipca.

Po ogłoszeniu wyników wyborów europejskich, nowo wybrani posłowie do Parlamentu Europejskiego organizują się w grupy polityczne, skupiające posłów z różnych państw na podstawie ich przynależności politycznej.

Według regulaminu Parlamentu Europejskiego, grupa polityczna musi składać się z co najmniej 25 posłów wybranych w co najmniej jednej czwartej państw członkowskich (czyli w co najmniej siedmiu). Poseł lub posłanka mogą należeć do tylko jednej grupy politycznej, ale mogą też zdecydować, że nie będą należeć do żadnej; tacy posłowie są określani jako „niezrzeszeni” lub NI (od francuskiego „non-inscrits”). Obecnie, 57 posłów w Parlamencie pozostaje poza grupami politycznymi.

Posłowie mogą tworzyć grupy polityczne w każdym momencie trwania kadencji Parlamentu. W tej chwili w Parlamencie istnieje siedem grup politycznych spełniających wymagane kryteria.

Grupy polityczne cieszą się pewnymi przywilejami - odgrywają ważną rolę w ustalaniu porządku obrad Parlamentu, otrzymują więcej czasu na przemówienia podczas debat, mają więcej przestrzeni biurowej, więcej personelu i więcej funduszy na organizowanie spotkań i rozpowszechnianie informacji. Decydują również o składzie komisji parlamentarnych i delegacji.

Oto spis grup politycznych w obecnej kadencji Parlamentu (stan na 2 lipca 2019 r.), od największej do najmniejszej:

Grupa polityczna	Przewodniczący lub współprzewodniczący	Liczba członków
EPP: Grupa Europejskiej Partii Ludowej (Chrześcijańscy Demokraci)	Manfred Weber (Niemcy). To jego czwarta kadencja w Parlamencie Europejskim. Jest przewodniczącym grupy od 2014 roku.	182
S&D: Grupa Postępowego Sojuszu Socjalistów i Demokratów w Parlamencie Europejskim	Iratxe García (Hiszpania). Posłanka do PE od 2004 roku.	154
Grupa Renew Europe	Dacian Cioloș (Rumunia). To jego pierwsza kadencja w PE. W 2010-2014 europejski komisarz ds. rolnictwa i rozwoju obszarów wiejskich; były premier Rumunii.	108
Greens/EFA: Grupa Zielonych / Wolne Przymierze Europejskie	Współprzewodniczący: Ska Keller (Niemcy), posłanka do PE od 2009 i współprzewodnicząca Grupy od 2016 r., oraz Philippe Lamberts (Belgia), poseł do PE od 2009 r. i współprzewodniczący Grupy od 2014 r.	74
ID: Tożsamość i Demokracja	Marco Zanni (Włochy). Poseł do PE od 2014 r.	73
ECR: Europejscy Konserwatyści i Reformatorzy	Współprzewodniczący: Ryszard Legutko (Polska), poseł do PE od 2009 r. i współprzewodniczący grupy od 2017 r., oraz Raffaele Fitto (Włochy), poseł do PE w latach 1999-2000 oraz od 2014 r.	62
GUE/NGL: Konfederacyjna Grupa Zjednoczonej Lewicy Europejskiej / Nordycka Zielona Lewica	Martin Schirdewan (Niemcy) pełni tę funkcję do czasu gdy grupa wybierze nowego przewodniczącego. Poseł do PE od 2017 r.	41